مُنهِنجي مَڃُ

مَن کي کولِ

ڏي ڇُڙواڳ

گُذريَلَ يادِگيِرِيون ڪَڍُ

اوري آءُ

کِنَ پَلُ ويههُ

جھيڙو ڇَڏِ

پَنهِنجي ڀاڳ ۽ آيوُءَ ڏي ڏِسُ

پاڇا ڇانوَ ڀُلجيِ وَڃُ

کَڻُ ڌيِري قَدَمُ

دَمَ لءِ بيِههُ.

کِميا ڪَر، وِساري ڇَڏ

جھوُنيِ ڳالِهه

ڪاوَڙ، ويرُ

تَلخي، تاڻَ

دِل جا خَوف

وَهمي ڀوُت

ڪَرِ سَڀَ کي سَلامُ

وَڻندڙ ڇا ته آهي شامَ!